Analiza techniczna cieszy się popularnością wśród inwestorów lokujących swoje środki w różne instrumenty. W jej ramach korzysta się z wielu wskaźników. Na początku poznanie ich wszystkich może wydawać się przytłaczające, jednak warto zastosować uproszczony podział i przedstawić ich skuteczność w dostarczaniu informacji ułatwiających podejmowanie decyzji inwestycyjnych. Analiza techniczna, obok fundamentalnej, pozostaje najpopularniejszą metodą analiz na rynku. Jest szczególnie często wybierana przez początkujących traderów.
Wskaźniki, czyli…
Wskaźnik techniczny można opisać jako pewne pole danych, które nanoszone jest na wykres jako krzywa, prosta, histogram lub punkt. Wskaźniki w przypadku analizy technicznej wywodzą się zazwyczaj z kursu ceny. Niektóre wskaźniki są nieokresowe (np. linia Fibonacciego), inne mogą wywodzić się z wolumenu (np. skumulowana delta), ewentualnie z open interest. Takie wskaźniki są na ogół bardziej uniwersalne. Korzysta się z nich przy wielu analizach, m.in. przy szacowaniu kierunku trendu, szukaniu poziomów wejściowych czy też określaniu czasu wejścia lub wyjścia. Zazwyczaj wskaźniki łączone są albo ze sobą, albo z czytaniem ceny akcji (price action), ewentualnie z innymi analizami. Początkujący traderzy często popełniają błąd, jakim jest wykorzystywanie jak największej ilości wskaźników i łączenie ich w kontrproduktywny sposób. Nie zwiększa to wcale szans na sukces transakcji. Wręcz przeciwnie – trader może poczuć się przytłoczony ilością informacji, których nie potrafi nawet ocenić czy też sprzecznymi danymi. Najprościej mówiąc, trzeba korzystać tylko z zaufanych wskaźników, które się rozumie i być cierpliwym. Nie istnieją wskaźniki, które działają w każdej sytuacji.
Wskaźnik – oscylatory
Wskaźniki analizy technicznej można podzielić na kilka kategorii w ramach ich klasyfikacji. Pojęcie “oscylator” odnosi się do grupy wskaźników, które „oscylują” pomiędzy pewnymi wartościami, np. od 1 do -1. Wykorzystuje się je w różny sposób, np. do odczytu rozbieżności, neutralnych warunków rynkowych lub szacowania tzw. wykupienia lub wyprzedania. Ma to zastosowanie z uwagi na uniwersalną zasadę głoszącą, że wszystko odbywa się w cyklach, a ekstremalne wartości mają tendencję do wracania do normalności. Oscylator determinuje szansę pojawienia się korekty i ułatwia podejmowanie decyzji inwestycyjnych. Powstaje wciąż coraz więcej tego typu wskaźników, jednak najpopularniejszymi pozostają m.in. stochastyczny, MACD czy RSI.
Wskaźnik – momentum
Momentum (MTM) jest kluczowym oscylatorem impetu, który porównuje dzisiejszą cenę zamknięcia z ceną zamknięcia sprzed określonej liczby dni (standardowo 14 okresów). Interpretuje się go w sposób podobny do oscylatora ROC, lecz w przeciwieństwie do niego MTM przedstawia wynik w postaci współczynnika, a nie w skali procentowej. Warto przedstawić również jego wzór:
Momentum = C – C(-n)
gdzie:
C – cena zamknięcia
C(-n) – cena zamknięcia z n.
W przypadku, gdy wartość oscylatora jest dodatnia i wciąż rośnie, a także niedawno osiągnęła nowe minimum, powstaje sygnał kupna. Gdy linia momentum układa się horyzontalnie, świadczy to, że zmiany ceny w analizowanym okresie są mniej więcej takie same. Jeśli natomiast oscylator wygenerował nowy, lokalny szczyt, po którym występuje spadek, oznacza to sygnał do sprzedaży. Inny sposób interpretacji obejmuje wykorzystywanie poziomu równowagi i wskazań oscylatora. Przebicie poziomu zero od dołu daje sygnał kupna, a od góry sygnał sprzedaży. Można również wyszukiwać rozbieżności pomiędzy wskazaniami oscylatora, a wykresem ceny, czyli tzw. dywergencje. Dywergencja niedźwiedzia to sytuacja, w której kolejne wierzchołki cenowe znajdują się na coraz to wyższych poziomach, a analogiczne punkty wskaźnika są opadające – informuje o możliwych spadkach. Dywergencja bycza to sytuacja, w której kolejne dołki cenowe znajdują się na coraz to niższych poziomach, a analogiczne punkty wskaźnika są rosnące – informuje o możliwych wzrostach. Oczywiście poza zgłębieniem tajników analizy technicznej początkujący trader powinien spojrzeć na ranking najlepszych brokerów Forex.
Wskaźnik – wskaźnik trendu
Wskaźniki trendu dobrze określają bieżące trendy i ewentualnie ich zmiany. Jest ich całkiem sporo. Warto jednak na samym początku wspomnieć o możliwych rodzajach trendów. Trend wzrostowy występuje wtedy, gdy ostatni dołek jest powyżej przedostatniego, a ostatni szczyt powyżej poprzedniego. Spadkowy charakteryzuje się tym, iż ostatni szczyt jest poniżej przedostatniego, a ostatni dołek poniżej poprzedniego. Boczny natomiast występuje wtedy, gdy przez dany okres czasu lokalne szczyty i dołki osiągają te same obszary cen. Wśród najważniejszych wskaźników trendu można wyróżnić średnie kroczące, wstęgi Bollingera, MACD, Zig Zag czy Parabolic SAR. Średnie kroczące są podstawowym wskaźnikiem w analizie technicznej. Powstają one poprzez zsumowanie cen zamknięcia instrumentu bazowego z danego okresu (np. kilkanaście dni). Następnie otrzymany wynik jest dzielony przez liczbę okresów zdefiniowanych interwałów czasowych. MACD jest połączeniem funkcji oscylatora oraz średnich kroczących, dzięki czemu może być stosowany do podążania za rynkiem. Sprawdza się najlepiej podczas długoterminowych transakcji, gdyż w krótkim terminie może generować bardzo dużo fałszywych sygnałów. Parabolic SAR to wskaźnik służący dodatkowo do wskazywania na miejsce zamykania pozycji długich bądź też krótkich. Wstęga Bollingera miała swoje początki w latach 80. XX wieku. Bollinger zauważył, że zmienność cen jest dynamiczna, a nie tak jak każdy myślał – statyczna. Wstęgi określają hipotetyczny ruch ceny na wykresie. Występują tu trzy linie – środkowa (ruchoma), górna i dolna. Wchodząc w świat tradingu trzeba też odpowiedzieć sobie na pytanie, jak wybrać brokera Forex. Brokerzy online często zapewniają dostęp do profesjonalnych narzędzi analizy technicznej. Wskaźników analizy technicznej jest wiele, co może wydawać się problematyczne początkującym traderom. Na szczęście nie trzeba wykorzystywać ich wszystkich naraz – takie działanie mogłoby wręcz zaszkodzić
No responses yet